مقایسه تاثیر خون‌گیری از کاتتر وریدی و خون‌گیری مستقیم از ورید بر نتایج آزمایشات بیوشیمی خون بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه قلبی

زمینه و هدف: بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه قلبی به خون‌گیری مکرر جهت ارزیابی‌های تشخیصی و درمانی نیاز دارند؛ این درحالی است که طبق برنامه معمول بخش، برای اخذ هر نوبت آزمایش از یک خط وریدی جدید استفاده می‌شود که موجب آسیب و درد بیمار می‌گردد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه‌ تاثیر خون‌گیری از کاتتر وریدی و خون‌گیری مستقیم از ورید بر نتایج آزمایشات بیوشیمی خون بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه قلبی انجام شد. مواد و روش‌ها: در مطالعه‌ی شبه‌تجربی حاضر، 80 بیمار بستری در بخش مراقبت‌های ویژه قلبی یکی از بیمارستان‌های آموزشی شهر زاهدان، به روش مبتنی بر هدف انتخاب شدند. به‌منظور انجام آزمایشات بیوشیمیایی، ابتدا 5 سی‌سی خون از کاتتر ورید محیطی و همان مقدار به‌طور مستقیم از ورید بازویی دست مقابل بیمار گرفته شد. نمونه‌های آزمایشگاهی از نظر گلوکز، کلسترول، تری‌گلیسرید، سدیم، پتاسیم، اوره، کراتینین و سی‌راکتیو پروتئین مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و‌ تی‌زوج تحت نرم‌افزار 16 SPSS صورت گرفت. یافته‌ها: مقادیر گلوکز، کلسترول، تری‌گلیسرید، سدیم، پتاسیم وسی راکتیو پروتئین در دو روش کاتتر محیطی و خون‌گیری مستقیم تفاوت معنی‌دار آماری نداشتند؛ اما اختلاف آماری معنی‌داری بین مقادیر اوره(0/004 = P) و کراتینین (0/015P = ) وجود داشت. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، می‌توان از کاتتر وریدی جهت دریافت نمونه خون و بررسی آزمایشگاهی آن استفاده کرد؛ اما با توجه به تفاوت معنی‌دار اوره و کراتینین، انجام مطالعات بیشتری در خصوص مقایسه دو روش خون‌گیری پیشنهاد می‌گردد.